Op 27 oktober werd de verklaring van de eerste prijzen voor de tentoonstellers gehouden in aanwezigheid van Z.M. Koning Albert.
Om het publiek te dienen heeft men de pers zo ver mogelijk van de troon gezet.
Verschillende overheden, zowel burgerlijke, militaire en consuls nemen plaats op de verschillende verhogen rondom het verhoog dat voor de Koning is opgericht, rechtover het toneel van de grote zaal. Deze zaal liep al vol voor 13 u 45.
Plan opstelling verhoog Feest- en floralienpaleis Archief secretariaat Koning Albert I, Max Leo Gerard
Om 14 uur zien de de heren ministers de Broqueville, Renkin, Helleputte, Van de Vijver, Davignon, Carion de Wiart, Poullet en Hubert op het verhoog komen.
Om 14 u 15 komt de Koning binnen; een levendige Brabançonne wordt gespeeld en alle aanwezigen heffen de kreet aan: Leve de Koning!
Terwijl langs alle kanten geroepen wordt; “neerzitten, neerzitten!” begint minister Hubert een redevoering af te lezen, waarin hij de ontwerpers, de aanleggers en de medewerkers van de tentoonstelling bijzonder geluk schijnt te wensen met het welslagen van de drie floralien.
De wereldtentoonstelling zelf is heerlijk welslagen geweest, waardig aan het volhardend karakter van de Gentenaars.
De minister looft verschillende afdelingen in het bijzonder en prijst het beschermend werk van de Koningin, dat bij het horen van haar naam levendige toejuichingen opwekt.
Op het verhoog rechts op het einde van de zaal is er een incident, verwekt door een persoon, die onmiddellijk naar buiten geëscorteerd wordt.
De spreker vervolgt ongestoord zijn rede, huldigend de beloonde pogingen van kunst, handel en nijverheid, die nu van hun verdiende kroning mogen genieten. Er weerklinkt luid gejuich.
Staatsminister Cooreman, medevoorzitter van de tentoonstelling, herinnert aan deze opening en toont hoe ze eindigt in een omlijsting van herfstbloemen.
De treurnis van het afscheid bewijst het genot van het leven. We hebben het afsterven van minister de Smet de Nayer te betreuren gehad: al de naties in de tentoonstelling vertegenwoordigd, hebben in ons verlies gedeeld.
Het welslagen van onze tentoonstelling is door de organen van alle naties verkondigd geworden. Het karakter van alle afdelingen heeft bijgedragen om de tentoonstelling indrukwekkend een aantrekkelijk te maken.
De juryleden hadden geen makkelijke taak: ze hebben ze naar eer en weten vervuld. Wij danken hen daarvoor, evenals we de tentoonstellers bedanken. Hun werk zal met het sluiten van de tentoonstelling niet sterven. De herinnering ervan zal blijven voortleven tot aller gemeenschappelijk welzijn. Toejuiching van het publiek.
M. Braun, burgemeester, zegt namens Gent uitzonderlijk dank aan de Koning en de Koningin om hun welwillendheid voor de Gentse tentoonstelling.
Hij dankt ook de regering, de minister Hubert en de regeringscommissaris Jan de Hemptinne. De heer Carels herdenkend, die tijdens de bouw van de tentoonstelling overleed, huldigt hij de werkers van het eerste uur en verheugt zich op de internationale betrekkingen welke Gent heeft kunnen aanknopen dankzij deze grote onderneming.
Van deze zal her feestpaleis ons een blijvend aandenken wezen, samen met talloze kunstwerken, die aan latere geslachten ons groots werk zullen blijven verkondigen. Toejuiching van het publiek.
De harmonie van de tentoonstelling, onder het knap bestuur van M. Coutelier, speelt een soort jubelzang, waarna aan iedere natie wordt meegedeeld hoe groot haar verworven prijzen zijn.
Van deze waren er twee lijsten voor wel zeker dertig dagbladschrijvers; ze waren natuurlijk voor Le Flandre Liberale en De Gazette van Gent.
M. Jan de Hemptinne las dan de prijslijst af, de eerste prijs toekennend aan H.M. de Koningin, die weer warm wordt toegejuicht. Al de ministeries, openbare instellingen en vreemde vertegenwoordigingen worden bekroon, evenals de voorzitters en bestuurders van de tentoonstelling; de socialistische minister Coppieters wordt zeer opgemerkt als hij bij de Koning om zijn prijs gaat.
De aflezing van de prijslijst duurt zolang dat velen de zaal verlaten. Ze hebben geen ongelijk gehad, want de plechtigheid, welke tot nu toe dan zeer schoon was geweest, is op het einde bedorven geworden dooreen karakollensprong van de slavinnekes van de Brusselse Muntschouwburg, die …. “De optocht der Naties” moest verbeelden. Hoe dom!!!
De Koning is het voorwerp geweest van een driftige ovatie bij het verlaten van de tentoonstelling.
Zoals u kon lezen is er enkele keren een storing geweest. Nadien hebben we er meer van vernomen.
Daar was een uilskuiken dat in het Frans riep; Weg met de Koning! Hij kreeg vaneen paar werklieden wat kletsen en vluchtte; dat was de eerste stoornis.
De tweede kwam hiervan, dat er twee andere pickpockets werden aangehouden.
Bronnen:
Briefwisseling Koninklijk paleis
De Gazette van Gent
Het Laatste Nieuws
La Flandre Liberale
KBR