Nadat ze onder de St. Elizabeth poort waren gekomen, gingen ze de Sint Elisabethstraat op; het huis Ter Koole en Trap af, van het voormalig district Akkerghem, en voor hen, twee types van Gent bescheiden huizen van de zeventiende eeuw in het district Meerhem; ze grensden met de oude en nederige huizen van de oude stadsmuren van de Alexiërs in Gent.
Aan het einde van deze eerste straat, de pittoreske binnenplaats en de sierlijke kapel van het Hospice Alyns, een charmant type Gentse gebouwen; deze merkwaardige behuizing is een monument van verzoening, gebouwd als een justitiële remedie rond 1360 en herbouwd in de 16e eeuw; het blijft nog steeds, maar verkeert in een staat van verval die vraagt om een intelligent herstel.
Bij het oversteken van het nabijgelegen grote poort van het Alyns ‘Hospital bereikte u de Grote Markt, het centrum van de activiteit van de stad.
Oh! Hoe leuke en ontspannen de oude markt in het klein, met al zijn versnellingen Nieuwpoort, Diksmuide, Ieper, Doornik, Oudenaarde, Kortrijk, Gent, Wichelen, de klokkentoren van Bethune, de Nieuwwerk van Ieper, waar het restaurant gehuisvest was; op de hoek van de markt, steeg de schitterende gevel van het baljuwschap van Aire-sur-Lys, gebouwd in 1600 en het dragen van de reliëfs van de theologische en kardinale deugden.
In het midden van de zuidkant van de Markt reproduceerde het Theater een fragment van het schilderij van François Du Chastel, eigendom van het Museum voor Schone Kunsten in Gent; hij herinnert aan de inauguratieceremonie van Karel II, koning van Spanje als graaf van Vlaanderen, op de vrijdagmarkt in Gent. Dit immense doek was te zien in de retrospectieve van “Oude Kunst in Vlaanderen”.
De rue des Poteaux, omzoomd met huizen met galerijen, leidde naar een postern, geïmiteerd vanaf de ingang van het kasteel van Laerne; het diende als een ingang naar Oud-Vlaanderen aan de zijde van de verhoogde weg van Kortrijk.
Aan het einde van de boomgaard bereikten we het kanaal en de kade van Quatre-métiers. Tien meter breed en 170 meter lang, werpt het kanaal een schilderachtige toon in het kader van het oude Vlaanderen.
Bij de zonnebrug en de huizen van Hulst en Axel bereikte men het Zeeuwse deel van het stadje; daar stond een estaminet van Vlissingen niet ver van de Sluisbrug en de kademuur met de Campvursche Toren op het eiland Walcheren; in deze pittoreske hoek waren, vlakbij het Waterstraatje, een mooie bouw van Middelburg, een ander van Vlissingen en de zeer mooie booggevel, daterend uit de zestiende eeuw, te Goes.
In het centrum van de Minnemeersch, in het lachen van een boomgaard, diende een achthoekige constructie die de Groote put van Verre (1551) weergaf als een kiosk; de bodem van de boomgaard werd begrensd door de Doelen des Arbalétriers de Saint-Georges; deze gilde bewoonde het prachtige naburige huis, het Lammeken, een van de meest harmonieuze gebouwen in Veere, met zijn trapgevel, zijn torenspitsen en de borstweringen van de ramen.
De huidige Gilde van de kruisboogschutters van Saint-Georges is verbonden aan het oude Gentse gilde; de meeste leden zijn chefs van artistieke ambachtslui, architecten en schilders. Onder het moedige leiderschap van hun leider, de heer Frans Coppejans, beiden kunstenaar en een geschoold archeoloog, hadden de confraters van Saint-Georges hun lokale Lammeken verfraaid met een artistiek gevoel waar kunstliefhebbers en pittoreske om hulde te brengen. Ze verwelkomden de medebroeders van St. George; zij waren ook goede metgezellen; Ze reageerden met vreugde op de oproep van hun oudere zuster, de Koninklijke Broederschap en het Zegel van Sint-Michiel, om zijn driehonderdste verjaardag te vieren. De heren. J. Leirens en A. Feyerick, de hoofddecanen en decaan van de jubileumvereniging, hebben de kameraden van Saint-Georges geen ijdele oproep gedaan. Het deed ons genoegen te wijzen op het feit en om het belangrijke deel te herinneren dat in Oud-Vlaanderen en de stoet van Sint-Michiel, door de moedige broederschap van onze vrienden, de ambachtslui van Gent, werd getrokken.
Nabij het plaatselijke Saint-Georges scheidde een poort het district Zeeland van de quai des Bateliers. De illusie was compleet; Eén gedachte aan een van deze mooie Brugse kades, bij het zien van deze gevels geleend van de markt in Le Fil, de rue des Ciseaux, Blanche de l’Ane Blind, Dockers ‘Dock en de Quai Vert de la Cité schilderachtig.
Het Land van Waas werd vertegenwoordigd door een gevel van de Theems uit 1617, door een ander van Lokeren en door een fragment van het kasteel van Walburg in Saint-Nicolas, een mengsel van Vlaamse en Brabantse stijl. In de nabijheid van Gentse huizen gebouwd rond het midden van de zestiende eeuw, en het mooie huis Palfyn.
Op de Egmont-werf ging de vismijn, geïmiteerd vanuit de Mechelen-mijn, het voormalige Egmont-kasteel in Zottegem, vooraf aan de huizen van Dendermonde, waaronder de gracieuze kleine voorgevel van het Begijnhof.
We zijn net kort door het kleine stadje gereisd onder leiding van de heer Victor Fris, wiens uitstekende gids van het oude Vlaanderen de beste herinnering is, met het prachtige album van de vlaggen van de heer René De Cramer.
Het is de mooie stad verdwenen dat in een dag van patriottische trots sommige dappere vrienden van Vlaanderen ervan droomden zich te herstellen voor de vreugde van de liefhebbers van het pittoreske.
Het is in het oude Vlaanderen dat plaatsvond (onvergetelijke herinnering) en ontwricht de prachtige processie van het 300jarig bestaan l van de broederschap van Saint-Michel. Wat een meer pittoreske en meer echte omgeving zou je kunnen dromen in deze evocatie en vertolking van de oude optochten, dan het plein, de straten en de kades van het dorp allemaal doordrenkt met herinneringen uit het verleden.
Deze magische visie liet toe om enkele uren de fasen te herleven van een lichtende pagina van de geschiedenis, ontleend aan de bronnen van een wetenschappelijke documentatie.
Aan al diegenen die in dit werk samengewerkt, degenen die het bedacht als degenen die hem uitgevoerd hebben , het comité van Oud-Vlaendren, als bestuurders van de tentoonstelling die aangemoedigd en grotendeels meegewerkt aan de ontwikkeling ervan,heeft Gent heeft een brede en genereuze erkenning gebracht.
Oud-Vlaanderen was een van de ‘toppers’ van de Gentse Wereldtentoonstelling; ze zal leven in de herinnering van al diegenen die de vreugde hadden haar te doorkruisen en te communiceren met het verleden van het patriale land.
Fotopagina Oud Vlaendren