Franse Colonieën

Een ministerieel besluit van 30 mei 1912 had besloten tot de organisatie van een belangrijke koloniale deelname; hij vertrouwde de uitvoering, onder de controle van de Commissaris-generaal, toe aan het Nationaal Comité van koloniale tentoonstellingen; er werd echter een uitzondering gemaakt voor alle aangelegenheden met betrekking tot administratieve diensten, waarvan de deelname het werk van de overheidsinstanties zou moeten zijn.
Aan de andere kant, vanwege het belang van de Koloniale Afdeling en om de voorbereidende werkzaamheden van het Algemeen Commissariaat te vergemakkelijken, werd de heer François Crozier, Consul-Generaal van Frankrijk in Antwerpen, benoemd tot Assistant Commissioner General en speciaal aangeduid voor het  delegeren van functies van de commissaris-generaal voor de koloniale afdeling.
Deze eerste stappen namen de organisatoren van de koloniale tentoonstelling op zich: het ministerie van de koloniën nodigde de administraties van de Franse bezittingen uit om hem rechtstreeks alles te sturen wat in de tentoonstelling zou kunnen worden opgenomen. De goederen, alle soorten voorwerpen en alle soorten documenten die zo werden verzameld, werden naar Gent gestuurd en onder leiding van speciaal daartoe aangestelde ambtenaren die ze moesten karakteriseren werden zij, naar hun oorsprong, verdeeld in de paviljoenen van elk van de koloniën.
Bij besluit van 28 juni 1912 werd de heer Louis Brunet, plaatsvervanger, lid van de Hoge Raad en het Raadgevend Comité van de Koloniën in Parijs, tot president van de kolonisatiecommissie benoemd, verdeeld in vier klassen onder de volgende rubrieken: importproducten, voorgezeten door de heer Vivier de Streel, directeur van verschillende Congolese bedrijven; 2. Klasse van kolonisatieproces, voorgezeten door M. Paul Vivien, president van het Syndicaat van de Franse koloniale pers; 30 Klasse van koloniaal materiaal, onderverdeeld in materiaal, onder het voorzitterschap van de heer Henry Faucher, hoofdingenieur van het industriële bedrijf Raoul Pictet, en Transports onder het voorzitterschap van de heer Axandre Darracq, ingenieur-bouwer in Parijs ; 4e klasse van exportproducten naar de koloniën voorgezeten door de heer André Mandeix, voorzitter van de Trade Union General trade and industry Hâvre. Daarnaast zijn er toelatings- en installatiecommissies voor elk van deze vier klassen ingesteld om individuele aanvragen voor deelname aan de commissie te beoordelen.
Bezoekers aan de koloniale afdeling hadden geen moeite om de aanzienlijke inspanningen te realiseren die door de ministeriële administraties en het Nationaal Comité werden gemaakt om deze gebeurtenis waardig te maken voor het grote land, wiens missie het was om de magnifieke koloniale middelen.
Beide waren volledig succesvol en de Franse koloniale deelname was opmerkelijk vanwege de kwantiteit en kwaliteit van de tentoongestelde producten, evenals de diversiteit en het belang van de collecties die in elk paviljoen werden verdeeld. Opgemerkt moet worden dat de Franse koloniale tentoonstelling op een andere manier in Gent was dan op de tentoonstellingen in Luik en Brussel.
Op deze laatste Wereldtentoonstelling wilden we de geest van de bezoeker imponeren en hem het uiterlijk van deze verre landen en de gewoonten van hun inwoners doen lijken door paleizen van exotische stijl te bouwen, bestemd voor de presentatie van buitengewone collecties of voor tentoonstelling van natuurlijke nederzettingen. In Gent was de Koloniale Expositie een les in dingen; het was een documentaire, commercieel in plaats van pittoresk en, zoals MF Crozier zei op de dag van de inauguratie van de sectie, was het de bedoeling om zonder veel kunst of proces een methodische bemonstering van de belangrijkste producten van allemaal te presenteren in de  Franse koloniën.
De speciaal voor de afdeling Franse kolonies gereserveerde site was gelegen in het park van de oude citadel, in een van de meest aantrekkelijke delen van de tentoonstelling. Het had een oppervlakte van ongeveer 10.000 vierkante meter. Op dit uitgestrekte terrein waren zeven paviljoens gebouwd; ze waren:
 
1 ° het paviljoen van de Franse koloniën;
 
2. het paviljoen van koloniale handel;
 
(3) het demontabele paviljoen;
 
4e de installatie van het Franse bedrijf Sangha-Oubanghi;
 
5 ° het paviljoen van Marokko;
 
6 ° het paviljoen van Tunesië;
 
7 ° het paviljoen van het Algerijnse producten.

Het officiële paviljoen van de koloniën bevatte de tentoonstelling van het Franse ministerie van Koloniën, evenals die van het koloniale kantoor en de koloniale tuin van Nogent-sur-Marne, waar zeer interessante studies over de koloniale landbouw gaande zijn; je kon alle producten, grafische objecten, documenten uit Frans West-Afrika, Frans Equatoriaal Afrika, Indo-China, Madagaskar en andere Franse bezittingen zien; de officiële diensten van deze verschillende regeringen werden daar ook geïnstalleerd.
Het paviljoen van de metropool, of paviljoen van de koloniale handel, huisvest de speciale tentoonstelling importeurs van koloniale producten in Frankrijk en Franse exporteurs van producten naar de koloniën; de exponenten waren gegroepeerd in de eerder genoemde vier klassen: importproducten, kolonisatieprocessen, koloniaal materiaal en koloniale exportproducten. Het is met name in de organisatie van dit paviljoen dat de activiteit van het Franse Nationale Comité toegewijd was, een activiteit waaraan het juist is om de eer te bewijzen die het verdient.
Een verwijderbare paviljoen gebouwd door K. Gillet, bevatte de kantoren van de commissaris voor de Koloniën, evenals die van het organisatiecomité en de Groep van de Franse koloniën en de vereniging van de Gemeenschap van boeken, georganiseerd door de Unie de Franse koloniale pers en de “Courrier de la Presse”.
Het bosbouwbedrijf van Sangha-Ubangi had een speciaal paviljoen, waar ze een zeer interessante diorama had geïnstalleerd en waar het  de belangrijkste producten legde getrokken uit zijn enorme concessie van Congo, met inbegrip van rubber en ivoor.
Ten slotte hadden Marokko en Tunesië ook hun eigen paviljoen . Merk op dat dit in Gent, dat voor de eerste keer, Marokko, deel nam  aan een tentoonstelling: het belang aan deze nieuwe Franse protectoraat, geen uitgebreide kennis over de vooruitzichten die het werd uitgeleend, net als de zeer opmerkelijke resultaten die al zijn verkregen in de regio’s die openstaan ​​voor Europese kolonisatie, waren zoveel redenen die het publiek naar dit deel van de Franse tentoonstelling trokken.
Is het nodig om te zeggen dat de koloniale sectie als geheel en in haar details van het grootste belang was? Ook het koloniale werk dat de Republiek in de verschillende delen van de wereld nastreeft, is opmerkelijk. Het heeft geprobeerd zijn koloniale rijk te ontwikkelen, te pacificeren en te verbeteren, met een vasthoudendheid in de inspanning en het geluk van de toepassingsmethoden die Frankrijk in de voorhoede van de koloniserende landen plaatsen; de verkregen resultaten, het was op de Gentse Tentoonstelling dat het publiek hen kon beoordelen: het Belgische publiek, meer en meer geïnteresseerd in koloniale kwesties, onderzocht met grote aandacht deze manifestatie van een land dat, in de gebied van kolonisatie, zo succesvol geweest is.