De monumentale fontein

De architectuur van de monumentale fontein was een ontwerp van Oscar Van de Voorde, het beeldhouwwerk was van de hand van J. Van Biesbroeck.
De bouwgids loofde deze fontein als het modernste stuk architectuur aanwezig op de wereldtentoonstelling en gaf kritiek op de te zwierig uitgevoerde beeldengroep van Van Biesbroeck die niet in harmonie was met de strenge lijnen van de architecturale schepping.


Het geheel was opgevat als een open pijler, en zuilen met een middenrisaliet, afgedekt door een recht entablement. De klossen werden als het ware op de kroonlijst bekroond door siervazen, geplaatst in plaats van eraan hangend. De zuilen en pijlers werden versierd met sterk in reliëf uitgewerkte medaillons. Voor het middenrisaliet stond een podium, met watergolf-profilering boven de eingenlijke fontein. Op het podium was het allegorisch beeld aangebracht dat de schoonheid, de kracht en de wijsheid symboliseerden, een iconografisch thema uit de vrijmetselarij. samen met het Ros Bayard zijn ze de enige materiële restanten van de beeldhouwwerken op de wereldtentoonstelling die op hun originele plaats zijn gebleven.