De bals waren een organisatie van De Société des Redoutes de Gand, de dure lidgelden, de strenge toetredingsvoorwaarden, de hiërarchische structuur en de complexe bemoeienissen met tal van situaties en voorvallen illustreren de ernst en de exclusiviteit (in de sociale betekenis van uitsluiting) waarmee de oprichters en het bestuur van deze vereniging zich wilden onderscheiden en beschermen.
De vereniging werd bestuurd door vijf commissarissen. In 1913 waren dat Georges Verhaeghe de Naeyer, Adrien de Kerchove d’Ousselghem, baron Christian Kervyn de Volkaersbeke, baron Albert van Loo en baron Idès della Faille d’Huyse.
De bals vielen telkens op een dinsdagavond vielen en enkel in het winterseizoen. In 1910 werd het seizoen helemaal in de war gebracht door het overlijden van koning Leopold II. Op 17 december 1909, de dag van zijn overlijden, kwam de commissie samen in spoedberaad en werd een rondschrijven gericht om de leden te verwittigen dat de data van de redoutes zouden aangepast worden en dat zes weken van nationale rouw zouden in acht genomen worden. Sommige oorspronkelijke data vielen samen met die van de Société des Concerts d’hiver en één van de nieuw aangeboden data viel dan weer samen met het Bal de la Cour. Daardoor moesten de bals ook op zaterdag- en woensdagavond worden gehouden en liep het seizoen tot in april.
Ook in 1913 werd een uitzondering gemaakt en ging het laatste bal door op 29 april omdat de vereniging het laatste bal na het winterseizoen wou laten samenvallen met de floraliën en de wereldtentoonstelling.
Terwijl in de tweede helft van de 19de eeuw nog gemiddeld acht bals per seizoen werden ingericht, verminderde dit aan het begin van de 20ste eeuw tot slechts vijf bals per seizoen.
HET BAL DES FLORALIES
Zoals reeds eerder gezegd, viel in 1913 het laatste bal van het seizoen op dinsdag 29 april samen met de lentefloraliën. Voor dit galabal mochten de membres effectifs extra genodigden vragen. Niet-leden uit het arrondissement Gent moesten 10 frank inkom per persoon betalen en 20 frank voor een familie (enkel de dames, de zonen moesten 10 frank betalen).
Voor étrangers (personen van buiten het arrondissement Gent) konden de leden aan gratis uitnodigingen geraken. Dit bal begon om 10 uur. Het buffet stond in de foyer en er werd zowel in de ovalen zaal als in de concertzaal gedanst. Op het einde van de grote zaal stond een groot podium. Daarop hadden zich tijdens de cotillon alle chaperonnes verzameld. Op het einde van het bal kreeg elke deelnemer een herdenkingsmedaille. In totaal waren 512 deelnemers aanwezig op het bal des floralies. Naast de aanwezige leden waren er 26 Gentse genodigden. Slechts 10 ervan waren geadeld. Het bal
des floralies was dus blijkbaar de gelegenheid bij uitstek om eens enkele leden van de nietadellijke
Gentse haute société uit te nodigen zoals Emile-Jean en Léon Braun (familie van de burgemeester), en de textielindustriëlen Jean Voortman en Pierre Dierman. Daarnaast werden nog eens 121 families met dochters of alleenstaanden van buiten het arrondissement Gent uitgenodigd. Daarvan waren er 98 zeker van adel waarvan 51 met een titel.
Bronnen:
DE ADEL IN HET GENTSE MONDAINE VERENIGINGSLEVEN AAN HET BEGIN VAN DE TWINTIGSTE EEUW, Simon Lateur